Με ξέρετε όλοι, δεν είμαι ειδήμων, ρίχνω απλά μερικές σκέψεις. Στα σημερινά καθεστώτα πρέπει να υπάρχει η διάκριση των εξουσιών, της δικαστικής, της εκτελεστικής και της νομοθετικής. Αν θελήσουμε να τις βάλουμε στη ζυγαριά, αυτή που βαραίνει περισσότερο, που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει, είναι η νομοθετική. Οι άλλες δύο δεν αφορούν στενά το σύνολο των πολιτών παρά μόνο τους ειδικούς (η δικαστική ) και τους διαχειριστές (η άλλη ).
Η έννοια της άμεσης δημοκρατίας συνδέεται συνειρμικά με το καθεστώς της αρχαίας Αθήνας που χαρακτηριζόταν από τη συμμετοχή όλων όσοι είχαν την ιδιότητα του Αθηναίου πολίτη στη λήψη των αποφάσεων κυρίως επί νομοθετημάτων. Αν δεν κάνω λάθος και θυμάμαι σωστά, το όργανο στο οποίο ήταν υποχρεωτική η συμμετοχή όλων ήταν η εκκλησία, η οποία νομοθετούσε και παρεμπιπτόντως εξέλεγε δια κλήρου τα μέλη των άλλων οργάνων. Δια ψήφου επέλεγε αυτούς που θα έχτιζαν τον Παρθενώνα ή θα αντιπροσώπευαν την πόλη στη Eurovision για παράδειγμα, τέτοιου είδους ευθύνες ανέθετε δι' αντιπροσώπου. Πιθανώς οι αρχαίοι Αθηναίοι να μην χρησιμοποιούσαν τη λέξη "δημοκρατία", κάτι τέτοιο λέει ο Luciano Canfora σε ένα βιβλίο του που κυκλοφορεί και στα ελληνικά "H δημοκρατία : Ιστορία μιας ιδεολογίας", στο δε Βικιπαίδεια αναφέρεται ότι ίσως δεν χρησιμοποιήθηκε πριν το 440-430 π.Χ. Με τον καιρό, η λέξη υπέστη ένα είδος παραποιητικής φθοράς (όπως η λέξη "ιδιώτης" που στα αρχαία ελληνικά σήμαινε ηλίθιος ) και σήμερα έχει συνδεθεί με τον κοινοβουλευτισμό και την αντιπροσώπευση.
Εμείς τι θέλουμε όταν ζητάμε άμεση δημοκρατία; Η διαφορά μας με τους τότε είναι ότι βολευόμαστε με τους αντιπρόσωπους, ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφιερώνουμε πολύ χρόνο για τα κοινά, ότι δεν πιστεύουμε ότι μας αφορούν. Η διαφορά μας δεν είναι ότι είμαστε αδύναμοι μπροστά στην εξουσία, εκείνοι είχαν πολύ πιο δυνατούς εχθρούς να ξεπεράσουν, είχαν να νικήσουν το άγνωστο, κανείς ποτέ στην οικουμένη δεν είχε τολμήσει να σηκώσει το ανάστημά του σε βασιλείς και τύραννους που είχαν με το μέρος τους τους θεούς ( "ελέω θεού βασιλεία" ). Αν ζητήσουμε και πετύχουμε την άμεση δημοκρατία (δεν υπάρχει, βέβαια, κανένας τέτοιος κίνδυνο&sigmaf
θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ασχολούμαστε οργανωμένα με τα της κοινωνικής ζωής μας και, στη σημερινή κατάσταση πραγμάτων, να σπάμε κατεστημένα και να συγκρουόμαστε με συμφέροντα ( τα τραπεζοκαθίσματα π.χ. ).
θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ασχολούμαστε οργανωμένα με τα της κοινωνικής ζωής μας και, στη σημερινή κατάσταση πραγμάτων, να σπάμε κατεστημένα και να συγκρουόμαστε με συμφέροντα ( τα τραπεζοκαθίσματα π.χ. ).