Πρόβα

Λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι παρών στη σημερινή συζήτηση. Λείπω από την Τρίπολη από μια εβδομάδα, δεν ξέρω τις νεότερες εξελίξεις όσον αφορά την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, σε ένα χωριουδάκι της Σικελίας, μαθαίνοντας ότι είμαι έλληνας, μου είπαν ότι η Ελλάδα πήρε ένα σωρό λεφτά από την Ευρώπη... Μην τα φάτε όλα, αφήστε κάτι και για μας.
Δεν θα αργήσω να γυρίσω, ελπίζω σφόδρα οι δημόσιοι άνδρες της χώρας μας να συνεχίζουν να φοβούνται να κυκλοφορούν, είναι το μόνο προς το παρόν που τους αξίζει, αργότερα τους εύχομαι να στηθούν στον τοίχο. Δολοφόνησαν την κοινωνία και μας έκαναν όλους ψυχασθενείς. Συζητώντας με τους γνωστούς μου εδώ, βλέπω ότι τα ίδια κάνουν και στην Ιταλία. Γενικευμένη επίθεση στην ανθρωπότητα.

Εύχομαι όταν γυρίσει ο φίλος από την Ιταλία να μην κυκλοφορεί πια πολιτικός για να τρώει γιαούρτια, αλλά να τους έχουμε διώξει όλους μιά και καλή.
Αυτό που έχουν καταφέρει οι πολιτικοί είναι να κάνουν τους ευρωπαίους να νομίζουν πως ο έλληνας πολίτης είναι ρεμάλι και κομπιναδόρος σαν τους πολιτικούς μας. Αυτό είναι λογικό εφόσον βλέπουν μόνο αυτούς στις τηλεοράσεις τους. Δεν μπορούν να δουν πως ο έλληνας δουλεύει περισσότερο από κάθε ευρωπαίο και αμοίβεται πλεόν το λίγότερο απ΄όλους. Δεν καταλβαίνουν πως μαζί με τα χρήματα των ευρωπάιων οι πολιτικοί έχουν ξεζουμίσει και τουε έλληνες πολίτες.
Ένας φίλος που ερχόταν από Αμερική σταμάτησε στην Γερμανία να αλλάξει αεροπλάνο. Μόλις ο τελωνεικός (προϊστάμενος παρακαλώ είδε ελληνικό διαβατήριο του άρχισε μία επίθεση και τον έκανε σκουπίδι. Του έλεγε πως εμείς οι έλληνες είμαστε τεμπέληδες, πως τρώμε τα λεφτά των γερμανών, κτλ. Και λογικό είναι να σκέφτεται έτσι όταν βλέπει μόνο τους γραβατωμένους απατεώνες που λένε πως η Ελλάδα είναι μία διεφθαρμένη χώρα ή όταν ζητάμε λεφτά σαν επαίτες και δεν αναφέρεται πουθενά πως τα χρήματα από τους Γερμανούς είναι έντοκα και μάλιστα με τόκο που θα πλήρωνε ιδιώτης σε τράπεζα και μεγαλύτερο.
Εγώ προσωπικά προτιμώ την πτώχευση και να έχω την αξιοπρέπειά μου και το κεφάλι μου ψηλά, παρά αυτό το ρεζιλίκι στο οποίο μας σέρνουν οι υποτελείς πολιτικοί μας.

Το θεωρώ απίθανο να έχουμε απαλλαχθεί από τους πολιτικούς μέχρι την τετάρτη που υπολογίζω να γυρίσω. Ξέρετε, όμως, το ζήτημα δεν είναι να διώξουμε τους πολιτικούς που έχουμε σήμερα, γιατί οι αντικαταστάτες τους θα ακολουθήσουν την ίδια τακτική. Το ζήτημα είναι να αλλάξουμε τους κανόνες του παιχνιδιού ή, καλύτερα, να αποκτήσουμε το δικαίωμα να συμμετέχουμε στο παιχνίδι. Για να συμβεί αυτό χρειάζεται εκ μέρους μας ένα ποιοτικό άλμα: γιατί νομίζετε η ελληνική κυβέρνηση τόλμησε να εφαρμόσει τη συγκεκριμένη οικονομική πολιτική των τελευταίων 14 μηνών; Γιατί ο κοινωνικός μας πολιτισμός είναι τρομερά χαμηλός και οι κοινωνικές αντιστάσεις ανύπαρκτες. Βλέπω για παράδειγμα τις κινητοποιήσεις των ταξιτζίδων. Μια συντεχνία από τις πιο αδιάφορες για τα προβλήματα του συνόλου της κοινωνίας που νομίζει ότι μπορεί να εφαρμόζει απροβλημάτιστα τον κανόνα "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, για να ξεπεράσει τις τωρινές αντιδράσεις, μπορεί να ικανοποιήσει με κάποιο τρόπο και προσωρινά τις αιτιάσεις των ιδιοκτητών αδειών ταξί, να τους αποκοιμίσει, συνεχίζοντας την κατεδάφιση της κοινωνίας μέχρις ότου βρει τις κατάλληλες συνθήκες να επανέλθει. Συνεχίζουν οι έλληνεςνα είναι ενταγμένοι σε ομάδες; να χωρίζονται σε ολυμπιακούς-παναθηναικούς κ.λπ.; Όσο συμβαίνει αυτό δεν είμαστε ακόμα άξιοι και δεν θα παίζουμε παιχνίδι. Ή όλοι μαζί θα σωθούμε ή κανένας. Και αυτό ισχύει για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Συμφωνώ απολύτως...και όσο περνάει ο καιρός καταλαβαινω την τακτική του "διαίρει και βασίλευε" που ακολουθούν χρόνια τώρα. Μας έχουν πάντα χωρισμένους σε Ολυμπιακούς-Παναθηναϊκούς, αριστρούς-δεξιούς, εργοδότες-εργαζόμενους, κτλ. Μέχρι πριν λίγο καιρό διάβαζα κι εγώ αθλητικές εφημερίδες...τώρα όταν βλέπω στις καφετέριες να ασχολούνται με τις μεταγραφές δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω...οι περισσότεροι από εμάς έλεγαν απατεώνες τους ταξιτζήδες και τεμπέληδες τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά πρέπει να καταλάβουμε πως ήρθε η ώρα να μαζευτούμε όλοι μαζί για να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε για την λύση των προβλημάτων μας.